Po dłuższej przerwie wracamy z jednym z Waszych ulubionych cykli – W prostych słowach.  W odcinku przygotowanym przez zespół PlatonTV z Poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego, spotykamy się z Panią Profesor Ewą Sikorą – kierownikiem Pracowni Molekularnych Podstaw Starzenia w Instytucie Marcelego Nenckiego PAN w Warszawie.

Nasza ekspertka spróbuje w „prostych słowach” opisać i wytłumaczyć jeden z ważniejszych biologicznych procesów, jaki zachodzi w każdej żywej komórce, czyli autofagię. Zanim jednak zaproszę Was na odcinek, chciałabym przybliżyć Wam nieco nie tylko sam Instytut, w którym Pani Profesor pracuje, ale przede wszystkim sylwetkę jego patrona – Marcelego Nenckiego.

Marceli Nencki urodził się 15 stycznia 1847 w Boczkach koło Sieradza. Dzięki cechom odziedziczonym po rodzicach i wychowaniu, od dziecka odznaczał się wielką wytrwałością. Po skończeniu gimnazjum, jako szesnastoletni młodzieniec brał udział w powstaniu styczniowym, po jego upadku musiał opuścić kraj — wyjechał do Jeny. Wstąpił na tamtejszy uniwersytet, by studiować języki starożytne. Po półtorarocznym pobycie w Jenie przeniósł się na uniwersytet w Berlinie, gdzie kontynuował studia filologiczne i podjął filozoficzne. W końcu swe zainteresowania skierował ku medycynie — rozpoczął studia przyrodnicze i lekarskie. Przez dwa lata pogłębiał wiedzę z chemii u Adolfa Baeyera. Studia ukończył 1870 i podjął pracę na uniwersytecie w Bernie; w latach 1877–90 był profesorem tego uniwersytetu, od 1891 — kierownikiem Zakładu Chemii Instytutu Medycyny Doświadczalnej w Petersburgu. W 1884 został członkiem Akademii Umiejętności. W Petersburgu poświęcił się wyłącznie pracy badawczej. Współpracował tam z rosyjskim fizjologiem Iwanem Pawłowem. Zmarł 14 października 1901 w Petersburgu (pochowany w Warszawie).

A skąd pomysł, by Instytu biologii doświadczalnej nazwać imieniem Nenckiego? Jak podkreślają pracownicy Instytutu, merytoryczny przegląd dorobku ich patrona pokazuje, jak szeroki był wachlarz jego zainteresowań: od chemii organicznej, poprzez chemię fizjologiczną i lekarską, aż po bakteriologię i epidemiologię. Poruszał również zagadnienia organizacji nauki i studiów uniwersyteckich, np. wspomniane wcześniej wypowiedzi na temat utworzenia Szwajcarskiej Akademii Nauk i reformy studiów farmaceutycznych, oraz problemy natury społecznej, np. alkoholizmu.

Zapraszam na materiał!